Mensen in de zon

Clara is een begenadigd wiskundige die zich onder meer bezighoudt met belief revision: de filosofische vraag hoe kennis verandert als de oorspronkelijke aannames gewijzigd worden. In haar eigen leven doet zich dit probleem ook voor als ze het bericht krijgt dat een vroegere mecenas van haar studentenvriendengroep een bijeenkomst wenst. Een 'reconstructie' noemt hij het 'want reünie klinkt zo weinig ambitieus.'
Vanaf dat moment verschuift er van alles in de levens van Vik, Clara, Max, Stella en Leo, want er was een dode in het spel. Twintig jaar terug waren zij allen talentvol en klaar voor de grote doorbraak. Ze braken ook door, soms met iets heel anders dan ze toen veronderstelden. Leo werd geen concertpianist maar een vooraanstaand partijpoliticus. Vik werd geen romanschrijver, maar een zelfhulpboek bracht hem tot welstand. De 'echte' kunstenaar Max kijkt vanuit een penthouse terug op een reclamecarrière.
Wat is de waarde van kunst, van herinneringen, van geld, van vriendschap? Niet iedereen lijkt zich alles te herinneren.